เมื่อฝึกเหยี่ยวให้บินมาหาในขั้นตอนที่ 2 จนเหยี่ยวเกิดความชำนาญเรียกแล้วมาหาในทันที จนมั้นใจว่าสามารถปล่อยเหยี่ยวฝึกบินมาหาได้ในทันที ถ้าผู้ฝึกใจร้อนเกินไปก็อาจจะทำให้เหยี่ยวหลุดบินหนีไปได้ ฉะนั้นในการฝึกควรใจเย็นไม่ควรรีบร้อนค่อยๆฝึกที่ละนิดและสังเกตุนิสัยของเหยี่ยว เหยี่ยวแต่ละตัวก็มีนิสัยที่แตกต่างกัน
มาสู่กับการฝึกเหยี่ยวให้บินมาหา ในขั้้นตอนที่ 3 ให้นำเหยี่ยวมาฝึกในที่โล่งไม่มีต้นไม้หนาทึบ เพราะเหยี่ยวอาจจะบินไปเกาะบนยอดไม้แล้วไม่บินมาหาผู้ฝึกเหยี่ยวและป้องการหลบหนีได้ในระดับหนึ่ง
ขั้นตอนนี้ให้ผู้ฝึกเอาเชือกที่มัดกับสายแจ๊สออกจากขาเหยี่ยว แล้วให้นำเหยี่ยวไปเกาะบนคอน ในครั้งแรกยืนให้ห่างจากเหยี่ยวประมาณ 5 เมตร ระยะฝึกระดับนี้เหยี่ยวจะสามารถบินมาหาได้โดยง่าย เมื่อเหยี่ยวบินมาหาผู้ฝึกให้รางวัลกับเหยี่ยวเป็นชิ้นเนื้อพอคำทุกครั้งที่เรียกแล้วเหยี่ยวบินมาหาต้องให้อาหารเป็นรางวัล เพื่อสร้างความเคยชินว่าบินมาหาเจ้าของก็จะได้ของกิน ก่อนฝึกเหยี่ยวไม่ควรให้เหยี่ยวกินอิ่ม เพราะเหยี่ยวจะไม่กระตือรือร้นในการฝึก และขยับให้ห่างออกไปทีละนิดจนได้ระยะห่าง 15 เมตร เมื่อผู้ฝึกเหยี่ยว เรียกเหยี่ยว เหยี่ยวก็ยังบินมาหา ฝึกจนเหยี่ยวเกิดความเคยชิน ขั้นต่อไปให้ผิวปากหรือเป่านกหวีดเรียกเหยี่ยว ถ้าเรียกเหยี่ยวกี่ครั้งเหยี่ยวก็ยังมาอยู่ก็ถือว่าขั้นตอน ฝึกเหยี่ยวให้บินมาหาเป็นอันเสร็จสมบูรณ์
การฝึกเหยี่ยวให้บินมาหาเป็นขั้นตอนพื้นฐานอันดับแรกก่อนที่จะไปฝึกขั้นตอนต่อไป ขั้นตอนต่อไปฝึกเหยี่ยวปล่อยบินอิสระ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น